You have expensive watches, but we’ve got time
Door: Anouk Renkens
Blijf op de hoogte en volg Anouk
26 April 2016 | Suriname, Paramaribo
Maar uiteindelijk, zo standvastig als we zijn, zijn we overgehaald door Natasha, Annelies, Eva en Romy om toch mee te gaan. Een reis van ongeveer 7 uur stond ons voor de boeg. Dit hield in dat we, op het stukje in Paramaribo na, ongeveer 5 uur over een onverharde, hobbelige weg naar de opstapplaats van de boot zouden gaan rijden. De eerste die deze reis zonder naar de wc te hoeven kan maken, wil ik mijn complimenten geven. Dat is mij, en de anderen, ‘helaas’ niet gelukt. En dus gingen we wildplassen in de Amazone van Suriname. Nu ik dit zo type moet ik zeggen dat het toch een stuk beter klinkt dan dat ik het in de realiteit ervaren heb…
Aangekomen bij de opstapplaats van de boot konden we nog even naar een echte wc, waar je wel zelf met een emmertje water door moest spoelen, voordat we nog 2 uur op de boot zouden zitten. Echter was dit natuurlijk al een hele vooruitgang in vergelijking met een struikje op een afgelegen plekje.
2 uur en heel wat foto’s en filmpjes verder kwamen we aan op de Fungu-Eilanden. Hier zouden we de komende dagen verblijven en dus was het zaak onze hangmatten (lees bedden) te gaan spannen. Na deze bezigheid konden we het eilandje gaan verkennen en kwamen we tientallen aapjes tegen. Deze aapjes zijn gewend met mensen te leven en dus konden we ze voeren met wat stukjes bacoven (banaan). Inmiddels was het al bijna etenstijd en wilden we ons gaan opfrissen. Nu we onze hygiënische standaarden tijdens de lange jeep-reis toch al hadden opgegeven, zijn we ons gaan baden in de rivier. Wonder boven wonder voelde ik met toch best schoon na deze ‘douchebeurt’ en konden we gaan eten.
Eten is een belangrijk aspect van de Surinaamse cultuur. Deze avond aten we Surinaamse saoto soep. Dit is een kippenbouillon gevuld met onder andere taugé, gefrituurde aardappel stukjes, kip en ei. Om de avond te vullen werden de flessen Borgoe (Surinaamse rum) op tafel gezet, niet voor een drankspel, maar gewoon voor erbij. Want spelletjes hebben we namelijk wel gespeeld; In de phaannnn. Een soort 30seconds, maar dan op zijn Surinaams. Het Surinaamse deel van dit spel zit hem voornamelijk in de uitspraak van de naam van het spel.
Maar goed, allemaal leuk en aardig, deze trip draaide natuurlijk om de tweede dag; het beklimmen van Voltzberg. Een tocht van ongeveer 3 uur door de jungle van Suriname stond ons te wachten voordat we de echte berg konden gaan beklimmen. Na deze ‘wandeltocht’ kwamen we op een plateau waar we tegen de berg aankeken. Vanaf deze afstand leek de berg met geen mogelijkheid te beklimmen.
Na een korte pauze waren we klaar voor de laatste meters. We moesten nog ongeveer een half uur lopen, maar wel op een andere manier dan de eerste 3 uur. Dit half uur werd vooral klimmen, omdat de berg zo steil was dat normaal lopen niet mogelijk was. Een zware tocht, maar alle moeite zeker waard. Bovenop de berg stond een prachtig uitzicht over de Amazone op ons te wachten. Een geweldig beeld wat de foto’s nauwelijks kunnen weergeven. Daarom ga ik er ook niet veel woorden aan vuil maken, want dit uitzicht is eigenlijk niet te beschrijven.
Omdat we niet eeuwig op de berg konden blijven genieten van het uitzicht en ook voor het donker terug moesten zijn, zijn we na een half uur begonnen aan de terugweg. Tijdens deze tocht zijn we nog wat giftige slangen tegengekomen waar sommige van ons, of overheen zijn gestapt zonder het door te hebben, of slechts enkele millimeters naast zijn gestapt. Gelukkig hadden we 2 gidsen bij ons die wel op de hoogte zijn van de gevaren in de natuur en dus zijn we met z’n alle ongedeerd weer aangekomen bij onze verblijfplaats.
Door deze tocht en de luchtvochtigheid was iedereen nu wel weer toe aan een douche en dus gingen we de rivier weer in. Ook de verbrande calorieën moesten weer aangevuld worden. Het eten stond als voor ons klaar en dus konden we meteen aanvallen. Ook deze avond hebben we spelletjes gespeeld. Deze keer wel een drankspel; Kingsen. Bij dit spel liggen kaarten op tafel en heeft iedere kaart een andere betekenis. Zo moet bij één kaart een drankregel bedacht worden, een regel die je moet uitvoeren voordat je drinkt. Een van de regels was het nadoen van een zeehond. Deze avond heb ik geleerd dat een Surinaamse zeehond ‘honk honk honk’ zegt in plaats van een normaal zeehondengeluid.
De volgende ochtend ging de wekker weer vroeg. Vandaag stonden de Raleighvallen op het programma. Echter zouden we niet veel gaan zien, omdat in het regenseizoen het water vaak te hoog staat. De Raleighvallen zijn sula’s (stroomversnellingen) in de Coppenamerivier. Deze stroomversnellingen ontstaan door de rotsen die zich onder het water bevinden. Bij laag water kun je je laten meedrijven in de rivier. Echter is dit bij hoog water veel te gevaarlijk door de kans op verwondingen en/of verdrinking. Ondanks dat we niet de rivier in konden, was het toch een mooie manier om ons meidentripje af te sluiten.
Na een korte boottocht kwamen we weer aan bij ons verblijf en kon de boot klaar gemaakt worden voor de reis terug naar Paramaribo. Bij aankomst in ons appartement hebben we ons even snel opgefrist en zijn daarna doorgegaan naar het afscheidsfeest van onze Belgische vrienden. Al was het echte afscheid voor ons nog niet aangebroken, omdat er zaterdag ochtend nog een lekkere brunch gepland stond.
Nog even terugkomend op mijn tripje naar Voltzberg. Dit was denk ik het mooiste tripje dat ik in Suriname gemaakt heb. Onze gids zei ooit: ‘Jullie hebben dure horloges, maar wij hebben de tijd.’. Deze uitspraak staat voor mij niet alleen in het teken van tijd, maar in het teken van de prachtige natuur, cultuur en sfeer in Suriname. Ook al zal ik thuis mijn spannendste verhalen vertellen en mijn mooiste foto’s laten zien, het echte Suriname moet je zelf ervaren. Maar toch vat die ene uitspraak voor mij SU wel samen.
Liefs!
-
17 Mei 2016 - 10:15
Kees-Jan:
Wat een avontuur! Ook al was het duur, het is een onbetaalbare herinnering! En die spreuk hoor je ook heel veel in Afrika: 'Europeanen hebben de klokken, Afrikanen hebben de tijd!'
Groetjes,
Kees-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley